Enjoy Life!

Donderdag 29 Augustus

Na een knusse nacht was het toch nog steeds donker toen ik klaar wakker was, dan maar even op de passagiersstoel de krant lezen en alles weer bij werken want je moet toch op de hoogte blijven!
De zon kwam achter de bergen op en dat was mooi, het werd weer een warme dag zo te voelen!

Buiten heerlijk ontbeten en dan de boel afkoppelen en op weg, er moesten heel wat kilometers worden gemaakt vandaag.
Eerst maar eens even tanken want slurpen dat kan het slagschip goed.

We rijden lekker de rustige wegen en komen soms tijden geen ander verkeer tegen, wel is het wegdek om het merendeel van de route echt ronduit slecht, we horen het bestek in de la regelmatig kletteren als we dor een kuil gaan en hopelijk zijn de borden ook nog allemaal heel!

We stoppen even langs de kant want hoe leuk is het om je huis in the middle of nowhere  in de woestijn te zien staan.

We passeren de staatsgrens tussen Californië en Arizona als we de Colorado River oversteken. 

Na zo’n 3 uur te hebben gereden komen we aan bij het plaatsje Oatman, een oud Mijn stadje waar de ezels (Burrows) gewoon rondlopen.

Deze ezels zijn nog afstammelingen van de ezels die in eind 1800 werden gebruikt in de mijnen  en nadat de goudzoekers ze niet langer meer nodig hadden hebben ze ze gewoon achter gelaten.
Elke ochtend wandelen ze het stadje binnen en gaan op zoek naar voedsel wat ze natuurlijk volop krijgen van de toeristen.
Vlak na zonsondergang keren ze weer terug naar de bergen voor de nacht.
Natuurlijk nét op het moment dat ik een foto wil maken  van een ezel wordt de horde wild en trapt er een ezel flink in het rond tegen zijn mede ezels, nou, dan ben ik dichtbij genoeg geweest en heb ik  gelukkig een zoom versie op mijn camera!
We struinen even door het stadje wat eigenlijk alleen nog maar door en dankzij het toerisme kan blijven bestaan.
Er word zelfs een kleine show gegeven en een bank overvallen, en dat allemaal voor onze neus!
We stappen binnen voor een ijsje maar eten dan zomaar opeens een patatje in de oude saloon en kunnen er voorlopig weer even tegen!

We pakken ons huis weer bij elkaar en rijden via het stadje over de historische Route 66 (Deze start in Chicago en gaat helemaal door naar LA)

Een geweldige weg voor mij als passagier maar voor de bestuurder van ons huis wat minder want de weg was 10 km lang, ging tot 3550 m hoogte en slingerde als een malle door de bergen en omdat het een twee baans weg was moest er ook nog met tegenliggers worden rekening gehouden.

Voor de 2^e keer vandaag gaan we toch weer een keer tanken en dan het laatste stuk richting camping In The Woods
We zitten nét buiten het plaatsje Williams in een natuurreservaat en hebben dus ook geen drupje wifi, geen stroom  dus ook geen airco, maar de temperatuur is heerlijk en dus zetten we snel alle ramen tegen elkaar open (zitten horren voor)  en het is zelfs nog lekkerder dan gisteren met de airco aan!

We hebben eigenlijk ook  nog geen honger en dus nog steeds geen Bbq aan maar een simpele verse maaltijd salade met gebakken kip heerlijk buiten aan de picknick tafel!

 Het is hier heerlijk, geweldig , gezellig en iedereen die langs wandelt groet je alsof je een oude bekende bent.

Wat is het eigenlijk vreemd dat je al snel zo ‘afhankelijk’ bent geworden van je wifi, en wat is het dan grappig dat je best heel relaxed zonder kunt, oké het uploaden van een blog lukt dan niet en ik pak toch een paar keer uit automatisme mijn phone maar ik vind het ook wel stiekem heel erg fijn!

Bij de camping zit een groot meer waar alleen gevist mag worden maar hoe heerlijk is het om te genieten aan de rand van het water terwijl de zon onder gaat…

Als we terug keren van de wandeling zetten we even op de ouderwetse manier koffie, met gekookt water en dan maar door prutten.

Ik tik het blog maar vast in Word en Hub doet ondertussen de afwas.
Ik kan hier wel aan wennen…